بهترین نژاد گوسفند گوشتی در جهان

بهترین نژاد گوسفند گوشتی دارای خصوصیاتی است که آن را برای دامپروران به گزینه ایده آلی تبدیل می کند.بعضی از آنها بزرگ و گوشتی هستند و گوشت های خوشمزه ای تولید می کنند در حالی که برخی دیگر شیری و پشمی هستند.

با اینکه گوشت برخی از گوسفندان با افزایش سن طعم خود را از دست نمی دهد، برخی دیگر خیلی سریع رشد می کنند و در وقت و هزینه شما صرفه جویی می کنند. نژاد ایده آل برای شما به اهدافی که برای دامپروری یا مزرعه خود تعیین می کنید، بستگی خواهد داشت.دامپروران به طور کلی دوست دارند نژادهای عجیب و غریب را برای هم نژادی نگهداری کنند. بهترین روش پرورش قوچ های نژاد خالص و میش های هم نژاد برای راه اندازی مزارع جدید است.بره های هم نژاد سریعتر از بره های نژاد خالص رشد می کنند، به همین دلیل پرورش دهنده های گوسفند ترجیح می دهند گوسفندهای نژاد خالص را جداگانه برای اهداف پرورشی نگهداری کنند.

گوسفند نژاد گوشتی سافولک

سافولک نژادی محبوب برای گوشت و شیر است، این گوسفندان آرام، مطیع و از نظر ظاهری با بیشتر گوسفندان دیگر متفاوت هستند. آنها صورت، گوش و پاهایی مشکی دارند که همگی فاقد پشم هستند.

سافولک دارای یک ویژگی عالی برای تبدیل خوراک است و دارای سریعترین نرخ رشد در بین نژادهای گوسفند است.

گوشت نژاد سافولک دارای بافت، طعم متمایز، رطوبت مناسب و چربی کمتری نسبت به نژادهای دیگر است. میش ها سالانه سه بره به دنیا می آورند و بره ها سریع رشد می کنند.

از نژاد سافولک می توان به عنوان یک نژاد نهایی با نژادهای دیگر استفاده کرد تا بره های سنگین تر را برای بازاریابی در حدود سه ماهگی یا وزن معمولی ۱۰۰ پوند تولید کند. از آنجا که می توانید در سنین پایین بره را به بازار عرضه کنید، هزینه پزشکی کمتر، تغذیه کمتر و کار کمتری نیز به همراه خواهد داشت.

تنها نقطه ضعف سافولک این است که آنها در مراتع خوبی باید پرورش یابند اما به طور کلی از مکمل ها بهره مند می شوند. اگر مراتع درجه یک نباشند، مکمل ضروری است. برخی از پرورش دهندگان سافولک شکایت دارند که آنها زیاد غذا می خورند اما با توجه به سرعت رشد بره ها این موضوع طبیعی است.

گوسفند نژاد گوشتی شویوت

نژاد شویوت به عنوان نژادی کوهستانی و بومی Cheviot Hills بین اسکاتلند و انگلیس آغاز شد. این گوسفندان بسیار مقاوم هستند و زمستان های سخت را تحمل می کنند. گوسفندان این نژاد سر کوچکی دارند که با موهای ریز و سفید پوشانده شده و پاهای آنها را نیز پوشانده است.

پشم گوسفند متراکم و محکم است و روی پاها و صورت پشم ندارد. به دو دلیل، این گوسفندان در راس بهترین نژاد گوسفند گوشتی قرار دارند و برای دامپروران ایده آل هستند.

۱٫ گرچه کوتاه قد هستند اما بره ها مقاوم و گوشت مرغوبی دارند. میش های نژاد شویوت غریزه مادرانه قوی دارند و برای بره زنی بدون مشکل شناخته می شوند.

۲٫شویوت ها در مراتع بی کیفیت خوب رشد می کنند و ممکن است به مکمل کم نیاز داشته باشند.

نژاد شارولایز (Charollais)

شارولایز یکی از آخرین نژادهای گوسفند اهلی شناخته شده است. خاستگاه آن از منطقه بورگوندی فرانسه است. این گوسفندان دارای اندازه متوسط تا بزرگ، عضله خوب، صورت و پاها به رنگ خاکستری صورتی و پشم ظریف تا متوسط بدن را پوشانده اند.

آنها به طور کلی به عنوان یک بهترین نژاد گوسفند گوشتی برای افزایش عضله سازی و سرعت رشد بره ها استفاده می شوند.

آنها ماهیچه زیادی دارند و لاشه های لاغری تولید می کنند که برای تجارت گوشت ایده آل است. رشد سریع، گوشت با کیفیت کم، عملکرد زیاد، گوشت بره ای آسان و لاشه با کیفیت باعث می شود که شارولایز در میان گوسفندان پرورش یابد.

نژاد کاتادین (Katahdin)

۱٫این نژاد گوسفند برای اولین بار در مین (maine) و به نام کوه کاتادین نامگذاری شد.

۲٫آنها با نرخ باروری بالا و سازگاری با آب و هواهای مختلف مقاوم هستند.

۳٫این گوسفندان در گروه نژادهای با نرخ نگهداری پایین قرار می گیرند. آنها به حداقل مراقبت احتیاج دارند و می توانند فقط در چراگاه رشد کنند.

۴٫بره ها مدت بیشتری طول می کشد تا به وزن بازار برسند اما با این وجود لاشه های لاغر، مزه لذیذ و گوشتی لطیف تولید می کنند.

 گوسفند نژاد ایسلندی

بیش از ۹۰۰۰ سال پیش گوسفندان ایسلندی توسط مهاجران وایکینگ به ایسلند آورده شدند. شناخته شده است که امروزه یکی از بهترین نژادهای گوسفند گوشتی در جهان است زیرا با نژادهای گوسفند وارداتی دیگر هم نژادی نداشته است.

گوشت یک گوسفند ایسلندی به دلیل خلوص بالا و ارگانیک بودن و عطر و طعم ملایم در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفته است.

نژاد گوسفند ایسلندی نژاد دیگری است در دسته نژادهایی با نرخ نگهداری پایین است که می تواند سود زیادی به همراه داشته باشد. گوسفندان ایسلندی حتی در مراتع ضعیف با مکمل کم یا بدون مکمل خوب نیز رشد می کنند.گوشت بره های ایسلندی لطیف است و از بافت خوبی برخوردار است. بره ها چهار تا پنج ماهگی به وزن مورد نظر بازار می رسند.

 بارباری تونیس

تصور می شود که تونیس از ۳۰۰۰ سال پیش در تونس سرچشمه گرفته باشد. این نژاد یکی از گوسفندهای دم چربی هستند که مورد علاقه بره خواران معمولی هستند. نژاد تونیس برای چرا کردن عالی هستند. آنها معمولا به مکمل اضافی نیاز ندارند و کاملا سودآور هستند.اگرچه تونیس یک نژاد دو منظوره است، اما امروزه آنها برای تولید گوشت در بازار پرورش می یابند. گوسفندان کاملا سازگاری هستند و می توانند در آب و هوای گرم و خشک رشد کنند.

نژاد شکم سیاه (باربادوسی و آمریکایی)

باربادوس شکم سیاه نژادی گوسفند مو تیره است که از باربادوس در هند غربی نشات گرفته است. هر دو نژاد کاملا شبیه به هم هستند و هر دو لاشه کوچکی دارند. آنچه از نظر اندازه کم دارند، کیفیت و طعم گوشت را تشکیل می دهند. برخلاف سایر نژادهای گوسفند موجود در این لیست، گوسفندان شکم سیاه معمولا در بین دامپرورانی که گوشت گوسفند را عرضه می کنند، معمول نیست.

شکم سیاه در برابر انگل های داخلی و استرس گرمایی بسیار مقاوم هستند. این پرواربندی گوسفند زنده همچنین در مورد نیازهای مرتع و خوراک کاملا راحت عمل می کنند. میش های نژاد شکم سیاه، سالی دو بار زایمان می کنند و از هر بره بین ۱٫۵ تا ۲٫۳ بره دارند.

بهترین نژاد گوسفند گوشتی در ایران

در ایران چندین نژاد گوسفند گوشتی وجود دارد که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و در مناطق مختلف کشور پرورش می‌یابند. نژاد افشاری یکی از شناخته‌شده‌ترین نژادهاست که به خاطر بازدهی بالای گوشت و مقاومت در برابر شرایط سخت، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این نژاد در مناطق غربی و کوهستانی ایران رشد می‌کند و گوشت نرم و خوش‌ طعمی تولید می‌کند.

نژاد مهربان نیز یکی دیگر از نژادهای گوشتی باکیفیت به شمار می‌رود. این گوسفندان در مناطق همدان و اطراف آن پرورش می‌یابند و به دلیل رشد سریع و توانایی خوب در ذخیره‌سازی چربی، گزینه‌ای محبوب برای دامداران هستند. گوشت نژاد مهربان به‌ویژه در فصل زمستان تقاضای زیادی دارد.

نژاد بلوچی که بیشتر در مناطق شرقی ایران پرورش داده می‌شود، علاوه بر تولید گوشت، به خاطر مقاومت در برابر شرایط خشک و کم‌آبی نیز شناخته شده است. این نژاد به‌ویژه برای مناطقی که منابع طبیعی محدودی دارند، انتخابی ایده‌آل به شمار می‌رود.

علاوه بر این‌ها، نژاد قشقایی و سنقری نیز در تولید گوشت نقش مهمی ایفا می‌کنند. گوسفندان قشقایی با تغذیه از مراتع طبیعی، گوشت باکیفیت و طعمی خاص ارائه می‌دهند. نژاد سنقری نیز که در مناطق مرکزی ایران یافت می‌شود، به خاطر جثه بزرگ و راندمان بالای گوشت، برای پرورش‌دهندگان اقتصادی است.هر کدام از این نژادها با توجه به شرایط محیطی و نیاز بازار، ویژگی‌های خاص خود را دارند.

قیمت گوسفند گوشتی در ایران چقدر است

قیمت گوسفند گوشتی در ایران بسته به نژاد و منطقه پرورش متفاوت است و برای انتخاب مناسب باید عوامل مختلفی را در نظر گرفت. به عنوان مثال، گوسفند نژاد افشاری که یکی از پرطرفدارترین نژادها در بازار است، با حداقل قیمت حدود ۲۷۷,۰۰۰ تومان و حداکثر قیمت ۲۸۸,۰۰۰ تومان در هر کیلو زنده معامله می‌شود. این نژاد به دلیل بازدهی بالای گوشت و کیفیت مطلوب، همواره گزینه‌ای پرتقاضا به شمار می‌آید.

نژاد مغانی که در مناطق شمال غربی ایران پرورش داده می‌شود، به دلیل رشد سریع و مقاومت بالا، قیمتی نزدیک به ۲۶۸,۰۰۰ تومان تا ۲۷۸,۰۰۰ تومان دارد. این نژاد برای دامدارانی که به دنبال بهره‌وری بالا هستند، انتخابی مناسب محسوب می‌شود.

گوسفند نژاد شال نیز یکی از گزینه‌های محبوب است که به خاطر کیفیت بالا و طعم لذیذ گوشت خود شناخته می‌شود. قیمت این نژاد معمولاً از ۲۶۶۰۰۰ تومان شروع می‌شود و بسته به شرایط بازار ممکن است بیشتر باشد.

از سوی دیگر، گوسفند نژاد سنجابی که در مناطق مرکزی ایران یافت می‌شود، در بازه قیمتی ۲۶۳۰۰۰ تا ۲۷۷۰۰۰ تومان قرار دارد. این نژاد به دلیل سازگاری با شرایط محیطی مختلف و بازدهی مناسب، در بسیاری از نقاط ایران مورد توجه قرار گرفته است.قیمت‌ بهترین نژاد گوسفندان ایرانی بسته به شرایط عرضه و تقاضا، فصل خرید و حتی تغذیه دام تغییر می‌کند، اما با شناخت دقیق از بازار و نژادهای مختلف، می‌توان انتخاب بهتری داشت.