عوامل سقط جنین دام ها

سقط جنین دام ها میتوانند عوامل مختلفی داشته باشند. عوامل بیماری‌ای مانند عفونت‌های واگیر میکروبی و ویروسی می‌توانند به علت تخریب جنین منجر به سقط شوند. شرایط غذایی نامناسب نیز می‌تواند باعث سقط جنین در دام‌ها شود؛ مثلاً کمبود تغذیه، مسمومیت با مواد شیمیایی یا گیاهان سمی، یا حتی استفاده از مواد زیست‌کش ممکن است برای جنین ضرر آور باشد.

عوامل استرسی نیز می‌توانند تأثیر گذار باشند؛ مثلاً تغییرات شدید در محیط، صدمات فیزیکی، یا فشارهای روانی می‌توانند منجر به سقط جنین دام‌ ها شوند. عوامل ژنتیکی همچنین نقش دارند؛ اگر جنین دارای اختلالات ژنتیکی یا ارثی باشد، ممکن است سقط شود. درک عوامل سقط جنین در دام‌ها کمک می‌کند تا اقدامات پیشگیری‌کننده و مراقبتی مناسب برای حفظ سلامت جنین‌ها در دام‌ها انجام شود.

سقط جنین دام چیست

به تمام مواردی که حاملگی زودتر خاتمه می یابد و جنین دفع می شود، سقط نامیده می شود. سقط جنین ممکن است به عنوان از دست دادن جنین بین روزهای ۴۲ و ۲۷۱ بارداری تعریف شود، با از دست دادن جنین قبل از این مرحله به عنوان مرگ زودرس جنینی (قبل از روز ۱۴) و مرگ جنینی دیررس (بین روزهای ۱۴ تا ۴۲) تعریف می شود.

علل بالقوه متعددی برای سقط جنین وجود دارد و تشخیص سقط جنین در گله بسته به سیستم دامداری و الگوی زایمان می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. بنابراین، بروز سقط جنین گزارش شده در سطح گله نیز به طور قابل توجهی متفاوت است. پیشنهاد شده است که نرخ سقط ۵ درصد یا بیشتر در یک گله باید نشانه ای از مشکل سقط در نظر گرفته شود.

علل متعددی برای ناباروری، سقط جنین دام ها و مرده زایی در گاوها وجود دارد. اینها شامل برخی از بیماری های عجیب و غریب استرالیای غربی و برخی از بیماری های مشترک بین انسان و دام است. برای بهترین شانس تشخیص، مهم است که با دامپزشک تماس بگیرید تا موارد ناباروری و سقط جنین در گاوها را تا حد امکان نزدیک به واقعه بررسی کند.

ناباروری و سقط جنین چیست؟

تمایز بین ناباروری و سقط جنین بسیار مهم است.

ناباروری زمانی است که دام ها باردار نمی شوند (در نتیجه سلامت دام). سقط جنین دام ها زمانی است که جنین در دوران بارداری قبل از تولد می میرد. سقط‌های دیررس ساده‌ترین مواردی است که می‌توان متوجه آن شد، اما سقط جنین ممکن است در هر مرحله از بارداری اتفاق بیفتد.

اگر آزمایش بارداری انجام نشود، تشخیص بین موارد سقط و ناباروری ممکن است دشوار باشد. این دو مورد از دلایلی است که بررسی های ناباروری و سقط جنین به صورت گذشته انجام می شود.

چگونه یک دامپزشک می تواند کمک کند؟

دامپزشک شما کمک می کند تا علت سقط جنین یا ناباروری را تشخیص دهید و یک برنامه سلامت گله برای جلوگیری از تلفات بیشتر ایجاد کنید.

بررسی موارد ناباروری و سقط جنین در اسرع وقت مهم است – به طور ایده آل زمانی که جنین تازه سقط شده و زایمان هنوز در مورد سقط جنین در دسترس باشد. برخی از بیماری هایی که می توانند باعث سقط جنین شوند، تنها برای مدت بسیار کوتاهی پس از واقعه در گاو وجود دارند. دامپزشک شما می تواند نمونه هایی را برای آزمایش های آزمایشگاهی جمع آوری کند و این ممکن است شامل نمونه هایی پس از زایمان باشد. نمونه های تازه بهترین شانس تشخیص را فراهم می کنند.

موارد گاه به گاه سقط جنین به طور طبیعی در یک گله رخ می دهد. با این حال، اگر تعداد سقط جنین بیش از ۳-۵٪ دام ها باشد، باید بررسی کامل بیماری انجام شود.

تشخیص تایید شده و توصیه های دامپزشکی به تولید کننده اجازه می دهد تا تصمیمات آگاهانه و مقرون به صرفه ای اتخاذ کند تا خطر باروری و مسائل سقط جنین را در فصول بعدی به حداقل برساند. اقدامات پیشگیرانه ممکن است شامل واکسیناسیون باشد اگر برای بیماری خاص در دسترس باشد. آنها همچنین ممکن است شامل مدیریت دام، مانند تغذیه و سکویی که در دوران بارداری در آن هستند، باشد. علاوه بر این، بررسی کلی شیوه‌های امنیت زیستی اغلب برای جلوگیری از سایر بیماری‌های ناخواسته در گله گسترده‌تر مفید است.

علل ناباروری

علل ناباروری را می توان به طور گسترده به عوامل بیماری دام ها دسته بندی کرد. گزیده ای از مسائل در زیر مورد بحث قرار می گیرد.

مدیریت

مدیریت مناسب دام یک عامل مهم در بررسی ناباروری است. این شامل واکسیناسیون برای بیماری های عفونی، انتخاب ژنتیک، ترکیب، وضعیت بدن، نسبت مناسب دوره پیوستن است.

تب/افزایش دمای بدن

شرایطی که باعث تب یا افزایش دمای بدن می شود می تواند به اسپرم آسیب برساند. حداقل شش هفته طول می کشد تا یک گاو نر اسپرم جدید تولید کند، بنابراین ناباروری تا بلوغ اسپرم جدید و سالم ادامه خواهد داشت.

واکسیناسیون برای جلوگیری از ویبریوز توصیه می شود.

تریکومونیازیس (تریکوموناس جنین)

مشابه ویبریوز، انگل تک یاخته ای در شکم گاوهای نر آلوده یافت می شود. علائم بسیار شبیه ویبریوز است و می تواند باعث ناباروری یا سقط زودرس شود. اغلب نمونه‌هایی از پیش‌پره گاو نر بهترین راه برای تشخیص تریکومونیازیس به عنوان یک مشکل در گله است.

ویروس تبخال گاوی نوع ۱

ویروس هرپس گاوی (BHV) می تواند باعث بیماری تناسلی در گاو شود. در گاوهای نر، BHV می تواند به صورت عفونت آلت تناسلی و قدامی از خفیف تا شدید ظاهر شود. گاوهای نر آلوده نمی توانند به طور کامل خدمت کنند یا همچنین می توانند ویروس را به گاوها منتقل کنند که ممکن است از کاهش باروری رنج ببرند.

ویروس اسهال ویروسی گاوی (BVDV)

BVDV یک بیماری پیچیده است که می تواند منجر به بسیاری از مسائل مختلف در یک گله شود. ناباروری و سقط جنین دو علامت شایعی هستند که با عفونت اخیر قابل مشاهده هستند. اقدامات خوب امنیت زیستی و واکسیناسیون اقدامات مهمی برای به حداقل رساندن تأثیر BVDV ممکن است بر گله شما باشد.

بروسلوز گاوی

بروسلوز گاوی توسط باکتری بروسلا آبورتوس ایجاد می شود و بسیار مسری است. همچنین ممکن است باعث بیماری در انسان شود. منجر به سقط دیررس در گاوها و التهاب اپیدیدیم (رگی که منی را از بیضه ها منتقل می کند) در گاو نر می شود. معمولاً از طریق تماس با جفت، جنین، مایعات جنینی و ترشحات واژن حیوانات آلوده بین حیوانات و افراد منتقل می شود. نظارت مداوم برای این بیماری همچنان نشان می دهد که استرالیا عاری از این بیماری است.

اگر علائم بیماری را مشاهده کردید که می‌تواند تب مالت باشد، فوراً با دامپزشک متخصص دام تماس بگیرید.

بیماری های زئونوز

یادآوری این نکته مهم است که برخی از بیماری‌هایی که باعث سقط جنین در گاوها می‌شوند، می‌توانند باعث بیماری در انسان نیز شوند، مانند لپتوسپیروز که در بالا مورد بحث قرار گرفت. این بیماری ها به عنوان بیماری های مشترک بین انسان و دام شناخته می شوند و تولیدکنندگان باید هنگام زایمان گاو، بهداشت را رعایت کنند.

به یاد داشته باشید که تمام بریدگی ها و ساییدگی ها را بپوشانید و همیشه پس از دست زدن به مواد سقط شده و گاوهای آسیب دیده دست ها را کاملا بشویید. زنان باردار باید از دست زدن به گاوهای سقط جنین و مواد سقط شده تا زمان تشخیص خودداری کنند. هر تولیدکننده ای که نگرانی در مورد بیماری های مشترک بین انسان و دام دارد باید این موارد را با دامپزشک خود در میان بگذارد.

کدام بیماری ها باعث سقط جنین دام ها میشود

بیماری‌های مختلفی وجود دارند که ممکن است منجر به سقط جنین در دام‌ها شوند. برخی بیماری‌های دام مانند بیماری‌های واگیر میکروبی از جمله بیماری‌های ویروسی و باکتریایی می‌توانند علت سقط جنین شوند. به عنوان مثال، نفوذ ویروس‌های مانند ویروسهای آبله دام، ویروس مرگبار مغز و استخوان، ویروس رینوتراکئیت، و بیماری لیستریوز می‌توانند در دام‌ها منجر به سقط جنین شوند.

همچنین، بیماری‌هایی که منشأی متابولیک دارند، مانند کتولمیت‌ها و نارسایی‌های تغذیه‌ای، نیز می‌توانند بر روی جنین‌ها تأثیر گذار باشند و منجر به سقط شوند. علاوه بر این، برخی عفونت‌های باکتریایی مانند بروسلوز و کلامیدیا نیز ممکن است در سقط جنین در دام‌ها نقش داشته باشند. درک این بیماری‌ها و اقدامات پیشگیری و درمانی مناسب می‌تواند در کاهش خطر سقط جنین در دام‌ها مؤثر باشد.

آیا میتوان از سقط جنین دام ها جلوگیری کرد

بله، می‌توان از سقط جنین در دام‌ها جلوگیری کرد با اتخاذ اقداماتی برای حفظ سلامت و بهداشت دام‌ها. اولین گام برای جلوگیری از سقط جنین، ارائه مراقبت‌های بهداشتی و دامپزشکی مناسب به دام‌ها است. این شامل ارائه تغذیه مناسب، جلوگیری از بیماری‌ها و عفونت‌ها، و ایجاد شرایط زندگی سالم و مناسب می‌شود.

همچنین، مراقبت دقیق و نظارت مستمر بر دام‌ها و جلوگیری از وقوع عوامل استرس‌زا می‌تواند در کاهش خطر سقط جنین مؤثر باشد. از طریق ارائه محیطی آرام و پایدار، جلوگیری از صدمات فیزیکی و روانی به دام‌ها کمک می‌کند.

به علاوه، انجام بررسی‌های دوره‌ای توسط دامپزشک و استفاده از واکسن‌ها و داروهای پیشگیری‌کننده نیز می‌تواند به پیشگیری از برخی بیماری‌ها که ممکن است منجر به سقط جنین شوند، کمک کند. این اقدامات همگی بهبود وضعیت سلامت دام‌ها را تضمین کرده و از وقوع سقط جنین در آنها جلوگیری می‌کنند.

نتیجه گیری

دلایل گسترده تری از علل احتمالی ناباروری و سقط جنین را در دام ها میتوان مشاهده کرد. از آنجایی که ناباروری و سقط جنین می تواند ناشی از مسائل مختلفی باشد، مهم است که با دامپزشک تماس بگیرید تا در زمان تشخیص بیماری، بررسی های مربوط به بیماری را انجام دهد.