بیماری انگلی گوسفندان

بیماری انگلی گوسفندان به نام نیماتودیاز گوسفند است. این بیماری ناشی از انگل نیماتود است که باعث اختلال در گوارش گوسفندان می‌شود. این بیماری معمولاً در مناطقی با آب و هوای مرطوب و در دامداری‌هایی که گوسفندان به صورت گروهی نگهداری می‌شوند، شیوع دارد.

بیماری‌ انگلی گوسفندان یکی از مشکلات رایج در دامداری‌ها هستند و می‌توانند تأثیرات قابل توجهی بر سلامت و تولیدات دامی بگذارند. این بیماری‌ها معمولاً به وسیله انگل‌های داخلی مثل کرم‌ها (کرم‌های معده و روده) و انگل‌های خارجی مانند کنه‌ها، شپش‌ها و مگس‌ها ایجاد می‌شوند. کرم‌های داخلی می‌توانند باعث کاهش وزن، کم‌خونی و اختلالات گوارشی در گوسفند شوند، در حالی که انگل‌های خارجی موجب خارش، ریزش پشم و عفونت‌های پوستی می‌گردند.

شیوع بیماری انگلی گوسفندان معمولاً به خاطر شرایط بهداشتی نامناسب، تراکم زیاد دام‌ها و عدم رعایت برنامه‌های پیشگیرانه است. درمان بیماری‌های انگلی معمولاً با داروهای ضدانگلی خاص انجام می‌شود که باید تحت نظر دامپزشک مصرف شوند. برای پیشگیری از این بیماری‌ها، رعایت بهداشت، استفاده از داروهای پیشگیرانه و کاهش تماس دام‌ها با منابع آلوده بسیار مهم است.

علائم بیماری انگلی گوسفندان

بیماری انگلی گوسفندان ممکن است با علائم مختلفی همراه باشد که معمولاً به وضوح بر اساس نوع انگل و میزان توسعه بیماری متفاوت است. اما برخی از علائم شایع این بیماری شامل موارد زیر می‌شود:

کاهش وزن: گوسفندان مبتلا به این بیماری ممکن است کاهش وزن یا کمبود رشد داشته باشند، که ممکن است به دلیل اختلالات گوارشی و جذب مواد غذایی باشد.

کمبود اشتها: گوسفندان مبتلا ممکن است علائم کمبود اشتها نشان دهند و عادات غذایی عادی خود را تغییر دهند.

اسهال: اسهال بره ها ممکن است یکی از علائم این بیماری باشد که معمولاً با خروج فضولات رویشی و یا خون از دستگاه گوارش همراه است.

آنمی: برخی از گوسفندان ممکن است به دلیل افزایش از دست رفتن خون به دلیل آسیب به دیوار معده یا روده، آنمی تجربه کنند.

تب و سرفه: برخی از گوسفندان ممکن است تب داشته باشند و در برخی موارد ممکن است سرفه داشته باشند.

ضعف عمومی: گوسفندان مبتلا ممکن است نشانه‌های عمومی ضعف مانند کمبود انرژی و فعالیت کمتری نشان دهند.اگر شما به هر یک از این علائم بیماری انگلی گوسفندان خود پی ببرید.

روش های تشخیص بیماری انگلی گوسفندان

برای تشخیص بیماری انگلی گوسفندان، انجام مطالعات آزمایشگاهی و مشاهده علائم بالینی می‌تواند کمک کننده باشد. روش‌های تشخیصی متداول برای این بیماری عبارتند از:

آزمایش فضولات: برای تشخیص انگل‌های روده‌ای و متعلقات آنها، می‌توان نمونه‌هایی از فضولات گوسفندان را جمع آوری کرده و آنها را تحت میکروسکوپ بررسی کرد. این آزمایش می‌تواند انگل‌ها را مستقیماً شناسایی کند.

آزمایش خون: بررسی نمونه‌های خون گوسفندان می‌تواند اطلاعات مفیدی در مورد حالت سلامتی آنها، از جمله وجود آنمی یا عفونت‌های انگلی، ارائه دهد.

مشاهده علائم بالینی: علائم بالینی بیماری انگلی گوسفندان مانند کاهش وزن، کمبود اشتها، اسهال، تب، سرفه و آنمی می‌تواند نشانه‌های مهمی باشد که در تشخیص بیماری به کار می‌روند.

آزمایشات جدایی انگل: در برخی موارد، انگل‌ها می‌توانند با استفاده از فنون جدایی مانند فیلتراسیون، روش‌های غلظت و جداسازی از نمونه‌های بیولوژیایی جدا شوند و سپس تحت میکروسکوپ بررسی شوند.

آزمایشات تصویربرداری: در برخی موارد، استفاده از فنون تصویربرداری مانند رادیوگرافی یا سونوگرافی می‌تواند به تشخیص بیماری و ارزیابی آسیب‌های داخلی کمک کند.

روش های درمان بیماری انگلی گوسفندان

درمان بیماری انگلی گوسفندان معمولاً شامل استفاده از داروهای ضدانگل و اقدامات مدیریتی برای کنترل شیوع بیماری در گله می‌شود. در ادامه، روش‌های درمانی متداول برای این بیماری را بررسی می‌کنیم:

استفاده از آنتی‌هلمینتیک‌ها: داروهای آنتی‌هلمینتیک مانند آلبندازول و لووامیزول معمولاً برای درمان این بیماری استفاده می‌شوند. این داروها اغلب به صورت خوراکی به گوسفندان داده می‌شوند و انگل‌های روده‌ای را از بین می‌برند.

استفاده از ایورمکتین: ایورمکتین یک داروی آنتی‌پارازیتیک است که معمولاً برای کنترل انگل‌های پوستی و زیرپوستی مانند مایی‌ها و بافتگان به کار می‌رود. این دارو معمولاً به صورت تزریقی یا خوراکی به گوسفندان داده می‌شود.

مدیریت محیط: بهبود مدیریت محیطی می‌تواند کمک کند تا شیوع بیماری در گله کاهش یابد. این شامل تمیز کردن و ضدعفونی کردن آب و محیط‌های زندگی گوسفندان، جلوگیری از تماس با خاک یا آب آلوده، و جدا کردن گوسفندان مبتلا از سایر اعضای گله است.

تغذیه مناسب: تغذیه مناسب با ارائه تغذیه کافی و متعادل به گوسفندان می‌تواند از سیستم ایمنی آنها پشتیبانی کند و بهبود سریع‌تری را ایجاد کند.

استفاده از داروهای افزودنی: برخی از داروهای افزودنی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌توانند بهبود بیماری انگلی گوسفندان و وضعیت سلامتی آنها را تسریع کنند و بازسازی سیستم ایمنی آنها را تقویت کنند.

داروهای ضد انگلی دام

داروهای ضدانگلی برای دام‌ها معمولاً در چندین دسته قرار می‌گیرند، از جمله:

آنتی‌هلمینتیک‌ها : این داروها برای کنترل کرم‌های داخلی مانند کرم انگلی روده‌ای و کرم‌های کبدی استفاده می‌شوند. برخی از آنتی‌هلمینتیک‌های معمول شامل آلبندازول، فنباندازول، ایورمکتین‌ها (مانند ایورمکتین و موکسیدکتین) و لووامیزول هستند.

آنتی‌پارازیتیک‌ها: این دسته شامل داروهایی است که برای کنترل انواع انگل‌های خارجی مانند پشه‌ها، بازوان‌ها و شناس‌ها به کار می‌روند. برخی از محصولات شناخته شده شامل فیپرونیل، ایمیداکلوپرید، پرامیکوارب، و اینومکس و آمیتراز می‌باشند.

آنتی‌اراکنوئید‌ها : این دسته داروها برای کنترل انگل‌های مانند مایع، کنه و پشه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از داروهای معروف این دسته شامل آورمکتین، آبامکتین و فیپرونیل می‌باشند.

روش های جلوگیری از شیوع عفونت انگلی در گوسفندان

برای جلوگیری از شیوع عفونت‌های بیماری انگلی گوسفندان، اقداماتی می‌توانید انجام دهید:

تمیزی و بهداشت: حفظ محیط پاک و تمیز و حاشیه‌نشینی برای گوسفندان از اهمیت بالایی برخوردار است. رفت و آمدهای مکرر گوسفندان و رعایت بهداشت شخصی پرسنل نیز از اهمیت زیادی برخوردار است.

مدیریت گوسفندان: از مدیریت صحیح گوسفندان استفاده کنید، از جمله جلوگیری از تماس غیر ضروری با گوسفندان مبتلا یا مشکوک به عفونت‌های انگلی.

کنترل آفت و بیماری: استفاده از ابزارهایی مانند دیوارهای ضدآفتاب و ضدحشرات، پوشش‌های مناسب برای گوسفندان و دام‌ها، و واکسناسیون منظم برای پیشگیری از بیماری‌ها و عفونت‌های مشترک در گوسفندان می‌تواند کمک کند.

کنترل زنجیره غذایی: مطمئن شوید که غذا و آبی که به گوسفندان می‌دهید، از منابع مطمئن و بهداشتی تأمین می‌شود و از هرگونه آلودگی جلوگیری می‌کنید.

انگل گوسفندان را دچار چه مشکلاتی میکند

انگل‌هایی که در گوسفندان ایجاد عفونت می‌کنند، می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم تأثیرات مختلفی بر روی سلامت و عملکرد آنها داشته باشند. برخی از مشکلاتی که ممکن است به دلیل عفونت‌های بیماری انگلی گوسفندان به وجود آید عبارتند از:

کاهش وزن و رشد نامناسب: انگل‌ها می‌توانند تغذیه‌ی گوسفندان را مختل کرده و باعث کاهش وزن، رشد نامناسب و کاهش تولید مثلی آنها شوند.

ضعف سیستم ایمنی: عفونت‌های انگلی می‌توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث ضعف سیستم ایمنی گوسفندان شده و آنها را در مقابل بیماری‌ها و عفونت‌های دیگر حساس‌تر کنند.

آنمیا: برخی از انگل‌ها می‌توانند خون گوسفندان را مصرف کرده و باعث کاهش تعداد سلول‌های خونی (آنمیا) شوند که می‌تواند به مشکلاتی مانند کم‌خونی و کاهش توانایی حمل اکسیژن توسط خون منجر شود.

تخریب بافت‌ها: برخی از انگل‌ها می‌توانند به بافت‌های داخلی گوسفندان آسیب بزنند و عفونت‌هایی مانند کرم‌های روده‌ای می‌توانند به طور مستقیم بافت روده را آسیب برسانند.

کاهش تولید: عفونت‌ انگلی می‌توانند به کاهش تولید شیر در گوسفندان شیرده و کاهش تولید گوشت در گوسفندان گوشتی منجر شوند.

عوارض ثانویه: عفونت‌های انگلی ممکن است به عوارض ثانویه مانند التهاب‌های دستگاه تنفسی یا گوارشی، استرس، و حتی مرگ ناشی از ضعف عمومی گوسفندان منجر شوند.به طور کلی، عفونت‌های انگلی می‌توانند بر سلامت و عملکرد گوسفندان تأثیرات مخربی داشته باشند، بنابراین پیشگیری، تشخیص و درمان آنها بسیار اهمیت دارد.

برای کنترل انگل دام ها چه زمانی باید به دامپزشک مراجعه کنیم

با توجه به اهمیت پیشگیری و کنترل انگل‌ها در دام‌ها، بهتر است به صورت دوره‌ای و با توجه به شرایط محیطی و شرایط دام‌های خود، به دامپزشک مراجعه کنید. اما علاوه بر این، در موارد زیر نیز مشاوره بگیرید.

علائم عفونت: اگر در دام‌های خود علائمی مشاهده می‌کنید که ممکن است به عفونت‌های انگلی اشاره داشته باشند، مانند کاهش وزن ناگهانی، ضعف، آنمیا، تغییرات در رفتار یا مشکلات گوارشی دام در این مورد باید زودتر اقدام کنید.

برنامه پیشگیری: اگر دامداری شما درگیر برنامه‌های پیشگیری از عفونت‌ها و کنترل انگل‌ها می‌شود.

تغییرات در محیط یا شرایط دام: اگر تغییراتی در محیط دامداری یا شرایط دام‌های خود مشاهده می‌کنید که ممکن است به افزایش خطر عفونت‌های انگلی منجر شود.

سوالات رایج