مصرف یونجه در گوسفندان

گوسفند زنده | دام زنده | لایو شیپ : مصرف یونجه در گوسفندان و تغذیه نقش عمده ای در بهره وری کلی، سلامتی و رفاه گله گوسفندان دارد.

از آنجا که هزینه های خوراک تقریبا دو سوم کل هزینه تولید در اکثر دامپروری گوسفند را تشکیل می دهد، مهم است که تولیدکنندگان مدیریت تغذیه را در اولویت اصلی خود قرار دهند.

یونجه یک گیاه علوفه‌ای با خواص مفید زیادی برای دام‌ها دارد. در زیر به برخی از خواص مصرف یونجه برای دام‌ها اشاره خواهیم کرد:

منبع عالی پروتئی

یونجه یک منبع عالی پروتئین برای دام‌هاست. این گیاه دارای پروتئین با کیفیت بالا و اسیدهای آمینه متنوعی است که برای رشد و توسعه سلامتی دام‌ها بسیار مهم است.

بالا بردن تولید شیر

در مورد گاوها و گوسفندان شیری، یونجه به عنوان یک تقویت‌کننده تولید شیر شناخته می‌شود. مصرف یونجه می‌تواند باعث افزایش مقدار و کیفیت شیر تولیدی توسط دام شود.

افزایش وزن و رشد

مصرف یونجه می‌تواند به دام‌ها کمک کند تا سریعتر وزن بگیرند و رشد بهتری داشته باشند. این به عنوان یک جیره علوفه‌ای با ارزش تغذیه‌ای بالا برای دام‌های گوشتی مورد توجه قرار می‌گیرد.

حفاظت از سلامت گوارشی

یونجه دارای مواد خوراکی غنی است که به سلامت دستگاه گوارش دام‌ها کمک می‌کند. این شامل الیاف متعدد و ترکیبات فیتوشیمیایی مفیدی است که ممکن است به پیشگیری از برخی بیماری‌های گوارشی کمک کنند.

افزایش تولید گوشت

برای دام‌های گوشتی مانند گاوها و گوسفندان گوشتی، مصرف یونجه می‌تواند باعث افزایش تولید گوشت و بهبود کیفیت آن شود.

حفاظت از سلامتی دام

یونجه دارای ویتامین‌ها و مواد معدنی مهمی مانند ویتامین C، ویتامین A، کلسیم، فسفر و پتاسیم است که به حفاظت از سلامت عمومی دام‌ها کمک می‌کند.

در هر صورت، تغذیه مناسب دام‌ها نیاز به تعادل در جیره غذایی دارد. بنابراین، بهتر است با متخصص تغذیه دام مشوره کنید تا بتوانید جیره غذایی مناسبی برای دام‌های خود تهیه کنید و مقدار مصرف یونجه را با دیگر مواد غذایی ترکیب کنید.

مواد مغذی مورد نیاز گوسفندان با تفاوت در سن، وزن بدن و مرحله تولید متفاوت است. پنج دسته اصلی عناصر غذایی مورد نیاز گوسفندان عبارتند از:

۱) آب

۲) انرژی

۳) پروتئین

۴) ویتامین ها

و ۵) مواد معدنی.

تامین نیازهای غذایی گوسفندان

در فصل چرا، گوسفندان قادر به تأمین نیازهای غذایی خود از مراتع و یک مکمل نمک و مواد معدنی هستند، هنگامی که علوفه محدود است یونجه به گله داده می شود و در صورت نیاز به مکمل های غذایی اضافی، در مراحل خاصی از تولید ممکن است غلات به جیره اضافه شود.

مراتع کوچک دانه ای یا غذای ذخیره شده، می توانند حداکثر نیمی از غذای مورد نیاز گله را در زمستان تأمین کنند، برای بره های متولد زمستان، رژیم های غذایی برای بره های از شیر گرفته شده از دانه های غذایی پر انرژی و مکمل های پروتئینی برای تقویت رشد سریع فرموله می شوند.

در فصل چرا، مراتع علف و شبدر مخلوط، یونجه، دانه های کوچک و شلغم به عنوان منابع عالی تغذیه ای برای پرورش بره ها عمل می کنند و یک منبع آب تمیز و شیرین همیشه در اختیار گوسفندان قرار می گیرد.

رژیم غذایی متشکل از ذرات کوچکتر می تواند مصرف خوراک، قابلیت هضم و رشد یا سلامت حیوانات را بهبود بخشد، اما در گونه های نشخوارکننده می تواند نشخوار را کاهش دهد و از دست دادن آن ممکن است از تخمیر و هضم غذا جلوگیری کند.

با این حال، اثر آشکار اندازه ذرات بر روی میکروبیوته شکمبه، علی رغم نقش حیاتی آنها در هضم، آزمایش نشده باقی مانده است.

رژیم غذایی در گوسفندان

چرا در مزارع یونجه در پاییز و زمستان، زمانی که مزارع یونجه رشد نسبتا آهسته ای دارند و به قولی خاموش هستند، تولیدکنندگان و پرورش دهندگان گوسفند مفید است.

قسمت عمده ای از بره ها در پاییز و اوایل زمستان زمانی که علف های زمستان از باران های فصلی شروع به رشد می کنند، متولد می شوند. یونجه، در این موقع از سال با تهیه خوراک با کیفیت بالا در زمانی که علوفه معمولا کمیاب است، باعث بهبود پرورش بره می شود، با این حال، برخی از ریسک ها را باید در نظر گرفت.

پرورش دهندگان گوسفند معمولا حصارکشی موقتی را در مزارع یونجه ایجاد می کنند، گوسفندها به منظور جلوگیری از چرای بی رویه، تراکم خاک (به خصوص اگر مرطوب باشد)، اغلب روزانه به مناطق جدید مزرعه منتقل می کنند.

اگر گوسفند زنده برای مدت طولانی در یک منطقه قرار بگیرند، گاهی می تواند به مزارع یونجه آسیب برساند.

تولید کنندگان یونجه همچنین در هنگام زمستان که سرعت رشد یونجه کند است از چرای گوسفندان در مزارع خود بهره مند می شوند.

گوسفندان از علف های هرز زمستانی تغذیه می کنند. چرای گوسفندان همچنین باعث کاهش پوشش گیاهی یونجه می شود که معمولا در زمستان از بین می رود و در بهار سال بعد یونجه تمیزتر تولید می شود.

علاوه بر این، گوسفندان با تغذیه از ساقه های یونجه مسن تر، جایی که شپشک ها تخم می گذارند، به کنترل آفات حشرات شپشک کمک می کنند.

مصرف یونجه ممکن است باعث نفخ شود

زمان درست چرای یونجه برای پرورش دهندگان گوسفند از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا زمان بندی نادرست می تواند منجر به یک وضعیت بالقوه کشنده در گوسفندان به نام نفخ شود.

نفخ شکم هنگامی اتفاق می افتد که نشخوارکنندگان، مانند گوسفندان، یونجه تازه و سرسبز (یا شبدر یا دانه های کوچک سرسبز) را با غلظت بالای پروتئین های برگ به نام ساپونین مصرف کنند.

هنگامی که ساپونین ها در شکمبه هضم می شوند، یک کف پایدار ایجاد می کنند که باعث می شود گوسفندها گازهای شکمبه را که از هضم شکمبه تولید می شوند، نسوزاند.

چرای خیلی زود در پاییز یا خیلی دیر در بهار، وقتی یونجه سرسبز است و به طور فعال رشد می کند، خطر نفخ شکم را افزایش می دهد.

این دلیل دیگری است برای اینکه که چرا چرای یونجه در ماه های فصل زمستان انجام می شود. گوسفندانی که دچار نفخ شکم می شوند، ناراحتی دارند و ممکن است در معرض خطر مرگ ناگهانی قرار گیرند.

اطمینان حاصل کنید که حیوانات خیلی گرسنه وارد مزارع نمی شوند و از محصولات برطرف کننده نفخ استفاده می کنید و برای جلوگیری از مرگ حیوانات آنها را به دقت مورد بررسی قرار دهید.

منافع اقتصادی را برای پرورش دهندگان گوسفند

مطالعات انجام شده ای در کالیفرنیا منافع اقتصادی را برای پرورش دهندگان گوسفند و تولیدکنندگان یونجه مستند کرده است.

تولیدکنندگان گوسفند از خوراک با کیفیت بالا در زمستان بهره مند می شوند. تولیدکنندگان یونجه از کنترل علف های هرز و شپشک و همچنین یونجه تمیزتری بهره مند می شوند که می تواند علوفه با کیفیت بیشتری داشته باشد.

برخی از ریسک ها برای تولیدکنندگان یونجه وجود دارد که فشار چرای بیش از حد، تراکم زیاد سم خاک یا زمان نامناسب باعث کاهش رشد مجدد گیاه می شود، اما در بسیاری از مواقع، چرای دام باعث کاهش پتانسیل عملکرد یونجه در سال بعد نمی شود و در واقع می تواند رشد علف های هرز بیشتر و حضور حشرات کمتری شود.

وقتی به مزارع یونجه پر از گوسفند رو به رو شدید، بدانید که آنها برای یک هدف در آنجا هستند به منظور تهیه خوراک بهتر گوسفندان و کنترل علف های هرز برای یونجه، به روشی کاملا سازگار با محیط زیست. در واقع مصرف یونجه در وعده های غذایی دام زنده سبب می شود، دام در کیفیت گوشت و شیر تولیدی بهبود یابد.