گوسفند نژاد ایل دو فرانس ( Ile de France) در دهه 1830 توسعه و پرورش یافت و این نژاد برای اولین بار در سال 1892 ثبت شد. از سال 1933 نژاد ایل دو فرانس مورد آزمایش قرار گرفت و از سال 1972 ایستگاه آزمایشی خود را داشتند.
این نژاد گوسفند، نژاد غالب در فرانسه است و اولین بار در سال 1995 به کانادا وارد شد. فرانسه برای دو هدف اصلی نژاد ایل دو فرانس را انتخاب کرده است: به عنوان یک طرف اصلی برای تولید بره های نیرومند، مقاوم و با رشد سریع و همچنین صفات برتر لاشه و دیگری به عنوان یک بهبود دهنده برای هم نژادی با نژادهای مادر در دیگر گله ها با هدف پرورش دام زنده و تجاری در ظرفیت نژاد ایل دو فرانس، آنها مقاومت، طول عمر، تبدیل غذا و توانایی تولید مثل خارج از فصل را به گله میش ها می افزایند. آنها غریزه دسته جمعی بسیار خوبی دارند و وقتی در مرتع پرورش می یابند بسیار موفق عمل می کنند.
کیفیت بالای پشم آنها هنگامی که با نژادهای مختلف ترکیب می شوند، یک دارایی به حساب می آید و یک نقطه قوت برای دامپروران به حساب می آید. گوسفند نژاد ایل دو فرانس یکی از نژادهای اصلی گوسفند های گوشتی است.دامی با عملکرد بسیار بالا و با بهترین سطح تضمین ژنتیکی در جهان که توانایی خود را در سازگاری با همه سیستم های تولید مثل و مناطق با آب و هوای بسیار متنوع نشان داده است.
فهرست مطالب
تاریخچه گوسفند نژاد ایل دو فرانس از کجا آمده است
این نژاد گوسفند در منطقه ایل دو فرانس در اطراف پاریس، منطقه ای با تاریخ غنی، اما همچنین یک منطقه کشاورزی و دارای محصولات زراعی و مرتعی، گوسفندهای علفزار و گوسفندان خانگی توسعه یافته است.یک استاد در دانشکده دامپزشکی Maison-Alfort در آغاز قرن نوزدهم، تصور می کرد ترکیب خون نژاد مرینو که عمدتا برای پشم خود پرورش می یابد، با نژاد دیشلی، یک نژاد گوشت از نژاد انگلیسی ایده بسیار خوبی است.
در 50 سال از این پرورش متقابل، منجر به یک نژاد پایدار شد که پیشرفت اصلی آن صرفا به دلیل انتخاب نوع نژاد ترکیبی آن بود. بعد از سال 1960 بود که پرورش دهندگان تصمیم گرفتند ابزارهای مدرن ژنتیک کمی را برای بهبود ساختار انتخاب جمعی خود انتخاب کنند.
امروزه نژاد Ile de France بر اساس یک برنامه ژنتیکی بسیار کامل و دقیق ساخته شده است که متناسب با نیازهای توزیع و مصرف کننده می باشد. بنابراین در میان گوسفندان نژادهای گوشتی، گوسفند نژاد ایل دو فرانس تنها نژادی است که از سه سطح انتخاب استفاده می کند:
برای مشاوره و خرید گوسفند زنده تماس بگیرید 09122005029
• آزمایش انفرادی بر روی بره های سال
• انتخاب خصوصیات ژنتیکی نسب دام
• آزمایش بر روی فرزندان
بهبود مستمر نژاد ایل دو فرانس
• خصوصیات مادری
• کیفیت گوشت تولیدی
نتیجه این عمل به صورت مداوم، سبب می شود گوسفند نژاد ایل دو فرانس همچنان مردم عظیم را قانع و جلب کند، چه در فرانسه و چه در سطح بین المللی و همین موضوع باعث افزایش تقاضا برای پرورش این دام و مصرف آن خواهد شد.
ویژگی های اصلی که سبب جذابیت نژاد ایل دو فرانس می شود!
• تعادل خوب بین کیفیت گوشت و گوشت
• توانایی سازگاری این نژاد با سیستم های کشاورزی بسیار متنوع و شرایط آب و هوایی متغیر
• توانایی برای پرورش خارج از فصل: می توان برای بره ها در طول سال برنامه ریزی کرد
• تولید فراوان پشم با کیفیت بالا
• نژادی با اهمیت بین المللی
• امکان پیاده سازی یک برنامه ژنتیکی کامل
• کاملترین و سخت ترین برنامه انتخاب ژنتیکی در جهان در میان نژادهای گوشتی
جدول ویژگی‌های گوسفند نژاد ایل دو فرانس
| عناوین | توضیحات تخصصی |
|---|---|
| خاستگاه و پراکنش | نژاد بومی منطقه Île-de-France فرانسه؛ پرورش یافته در اروپا، آمریکا، استرالیا و آفریقای جنوبی. |
| مشخصات ظاهری | بدون شاخ در هر دو جنس، صورت بدون پشم با پوست صورتی و پشم سفید به طول 8–10 سانتیمتر. |
| وزن و ابعاد | قوچ: 100–150 کیلوگرم؛ میش: 85–95 کیلوگرم؛ مناسب برای سیستم‌های پرورش صنعتی. |
| کیفیت پشم | تولید سالانه 4 تا 6 کیلوگرم پشم با چربی بالا که برای صنایع نساجی مناسب است. |
| ویژگی‌های تولیدی و مدیریتی | بازده تولیدمثلی:امکان ۳ زایمان در ۲ سال؛ وزن ایده‌آل میش: ۵۵ کیلوگرم. عملکرد رشد: رشد روزانه بره: ۳۰۰–۴۰۰ گرم؛ رسیدن به وزن ۳۵–۴۰ کیلوگرم لاشه در ۱۰۰ روزگی. |
نکات کلیدی به زبان ساده
🐑 رشد سریع: بره‌ها در عرض ۳ ماه به وزن مناسب برای بازار می‌رسند!
🌍 سازگاری بالا: توانایی تحمل آب‌وهوای سرد تا معتدل.
💰 مقرون‌به‌صرفه: نیاز به جیره غذایی خاص، اما سودآوری بالایی دارد.
✂️ مدیریت آسان: بدون شاخ = کاهش آسیب در گله.
خصوصیات گوسفند نژاد ایل دوفرانس
گوسفند نژاد ایل دو فرانس دامی در ابعاد بزرگ و دارای ضخامت زیاد پشم است. رنگ پشم آنها سفید و صورت سفید دارند و سوراخ های بینی و لب های آنها صورتی رنگ است. پایین پاها و صورت آنها از پشم عاری است.هر دو قوچ و میش به طور طبیعی شاخ ندارند. گوسفند نژاد ایل دو فرانس نژادی از گوسفندان گوشتی است در واقع این نژاد بیشتر به منظور تولید گوشت پرورش داده می شود. ویژگی پلی استروس فصلی (تولیدمثل در چند فصل) در میش‌های این نژاد، امکان 3 زایمان در 2 سال را فراهم می‌کند که با مدیریت صحیح، بازده تولید بره را تا 200٪ افزایش می‌دهد.
برخی از ویژگی های فیزیکی و جسمی نژاد ایل دو فرانس از قرار زیر است:
• وزن قوچ: 100 – 150 کیلو گرم
• وزن میش: 85 – 95 کیلو گرم
• درصد بره زایی در میش: 180%
• کیفیت پشم گوسفند: خوب و تمیز
• وزن پشم گوسفند: 5 – 10 کیلو گرم
• طول پشم گوسفند: 8 – 10 سانتی متر
دیگر خصوصیات نژاد ایل دوفرانس
بره‌های ایل دو فرانس با ضریب رشد روزانه بالا (300–400 گرم) و راندمان تبدیل خوراک مطلوب، در سن 100 روزگی به وزن مناسب بازار (35–40 کیلوگرم لاشه) می‌رسند. این رشد سریع به دلیل ترکیب ژنتیکی بهینه و سازگاری با جیره‌های پرانرژی است. همچنین، عدم وجود شاخ در هر دو جنس (پولِد) مدیریت گله را تسهیل کرده و آسیب‌های ناشی از درگیری را کاهش می‌دهد.
این نژاد قادر به تحمل نوسانات دمایی و سازگاری با اقلیم‌های مختلف است. مقاومت در برابر بیماری‌های متابولیک مانند تاکسمی آبستنی نیز از مزایای آن به شمار می‌رود. وزن ایده‌آل برای اولین جفت‌گیری در میش‌ها (55 کیلوگرم) نشان‌دهنده تمرکز بر کارایی تولیدمثلی است که به کاهش هزینه‌های پرورش منجر می‌شود. به طور کلی، گوسفند نژاد ایل دو فرانس به عنوان نژادی کم‌هزینه و پرسود، گزینه‌ای ایده‌آل برای سیستم‌های صنعتی و نیمه‌صنعتی محسوب می‌شود.
نکات مهم در رابطه با نژاد ایل دو فرانس
گوسفند نژاد ایل دو فرانس حیوانات قوی و مقاومی هستند. آنها عمدتا به عنوان یک نژاد نهایی در ایالات متحده استفاده می شوند، اما گاهی اوقات به عنوان یک نژاد لبنی نیز در آنجا یافت می شوند. امروزه این نژاد یکی از برترین نژادهای گوسفند گوشتی در سراسر جهان است و در استرالیا، آفریقای جنوبی، قاره آمریکا و همچنین در اروپا وجود دارد.
گوسفند نژاد ایل دو فرانس نژادی از گوسفندان اهلی فرانسه است و نژاد بومی منطقه Île-de-France در نزدیکی پاریس است و این نژاد به همین دلیل برای محل بومی خود نامگذاری شده است.
این گوسفند نژادی گوسفند گوشتی است که در سراسر جهان بیشتر به منظور تولید گوشت پرورش داده می شود. همراه با تولید گوشت، این نژاد برای بهره وری از پشم نیز بسیار مناسب است. نژاد ایل دو فرانس پشم سنگینی تولید می کنند که بسیار چرب است (که نتیجه آن بازده کم است).وزن متوسط پشم گوسفند زنده 4 تا 6 کیلوگرم، با طول 8 تا 10 سانتی متر است. و کیفیت پشم گوسفند این نژاد نیز در سطح خوبی است.
روش های پرورش گوسفند نژاد ایل دو فرانس در ایران
گوسفند نژاد ایل دو فرانس به عنوان یک نژاد پربازده گوشتی-پشمی، در سال‌های اخیر به منظور بهبود ژنتیک گله‌های بومی و افزایش بهره‌وری، به‌طور محدود به ایران وارد شده است. این نژاد عمدتاً در مراکز تحقیقاتی دامپروری (مانند موسسه اصلاح نژاد دام کشور) و برخی گله‌های صنعتی در استان‌های تهران(شهرستان پردیس) و استان فارس(شهرستان فسا) نگهداری می‌شود. سازگاری نسبی این نژاد با اقلیم نیمه‌خشک تا معتدل ایران، به‌ویژه در مناطقی با تابستان‌های ملایم و زمستان‌های سرد، امکان پرورش آن را فراهم کرده است.
شرایط نگهداری گوسفند نژاد ایل دو فرانس در ایران نیازمند یک سیستم با سایه‌بان‌های مناسب است، زیرا گرما و رطوبت بالا می‌تواند باعث استرس گرمایی شود. جیره‌های غذایی با انرژی متراکم (مانند ذرت، جو و کنسانتره پروتئینی) برای تأمین نیازهای رشد سریع بره‌ها ضروری هستند. از سوی دیگر، مقاومت این نژاد در برابر بیماری‌های انگلی گوارشی (مثل کوکسیدیوز) و پنومونی، مزیتی برای مناطق با مدیریت بهداشتی متوسط به شمار می‌آید.
با این حال، هزینه بالای واردات جنین یا دام زنده و نیاز به تجهیزات مدرن دامداری، توسعه گسترده آن را محدود کرده است. برخی دامداران از این نژاد در برنامه‌های آمیختگی با گوسفندان محلی (مانند افشاری یا لری) برای تولید بره‌های سنگین‌وزن استفاده می‌کنند. در صورت تلفیق ژنتیکی مناسب و مدیریت علمی، ایل دو فرانس می‌تواند سهمی در افزایش صادرات گوشت قرمز ایران داشته باشد، اما چالش‌هایی مانند تنش‌های آبی و کمبود علوفه مرغوب نیازمند توجه جدی هستند.
نتیجه گیری
برای تأمین و خرید بهترین نژادهای گوسفند زنده در ایران (مانند ایل دو فرانس، افشاری و لری)، مرکز دام زنده قائم به عنوان یک گزینه مطمئن برای دامداران صنعتی و سنتی، گله‌های واکسینه‌شده را ارائه می‌دهد. این مرکز با تمرکز بر نژادهای چندقلوزا، بهینه‌سازی تولید گوشت و پشم را هدف قرار داده است. خدمات منحصر به فرد شامل ارسال دام همراه با قصاب مجرب، ذبح اصولی مطابق با استانداردهای بهداشتی است که به حفظ کیفیت گوشت و ماندگاری آن کمک می‌کند.
دام‌های عرضه‌شده دارای گواهی سلامت دامپزشکی هستند که تضمینی برای عدم وجود بیماری‌های مشترک (مانند تب برفکی) به شمار می‌رود. استفاده از نژادهای سازگار با اقلیم ایران ، دام زنده قائم را به یک مرکز تخصصی در توسعه دامپروری مدرن تبدیل کرده است.
