اصلاح نژاد دام ها

با اصلاح نژاد دام‌ ها، می‌توان به بهبود عملکرد تولیدی، افزایش مقاومت در برابر بیماری‌ها، و بهبود کیفیت محصولات دامی دست یافت. این فرآیند به انتخاب دام‌هایی با صفات مورد نظر مانند تولید بیشتر شیر یا گوشت با کیفیت بالا می‌پردازد. اصلاح نژادی منجر به افزایش بهره‌وری مزارع شده و تاثیر مستقیم در اقتصاد دامداری دارد.

همچنین، با حفظ تنوع ژنتیکی و ایجاد دام‌های مقاوم‌تر، می‌توان از افزایش سلامت دام‌ها و کاهش مصرف داروهای واکسیناسیونی استفاده کرد. این تغییرات باعث بهبود شرایط دامداری، کاهش هزینه‌ها و افزایش سوددهی می‌شود. همچنین، اصلاح نژادی به عنوان یک ابزار مدیریتی برای تولید محصولات با کیفیت و تأمین نیازهای غذایی جامعه نقش مهمی ایفا می‌کند.

مزایای اصلاح نژاد دام ها

اصلاح نژاد دام‌ ها می‌تواند مزایای متعددی داشته باشد. این فرآیند شامل انتخاب و تولید دام‌هایی با صفات مطلوب و مفید است که می‌تواند به صورت زیر مفید باشد:

بهبود عملکرد تولیدی: با انتخاب دام‌هایی که صفات مثبتی مانند تولید شیر بیشتر یا گوشت با کیفیت‌تر دارند، می‌توان بهبود عملکرد تولیدی دام‌ها را دست‌یافت.

مقاومت بیشتر: تلاش برای ایجاد دام‌هایی با مقاومت بیشتر در برابر بیماری‌ها، شرایط آب و هوایی نامساعد و شرایط استرس‌زا می‌تواند به سلامت عمومی دام‌ها کمک کند.

بهبود کیفیت محصولات: اصلاح نژادی می‌تواند منجر به تولید محصولات دامی با کیفیت بهتر و مناسب‌تر برای مصارف مختلف شود.

افزایش بهره‌وری: با بهبود صفات تولیدی و مقاومت دام‌ها، می‌توان بهره‌وری مزرعه‌ها را افزایش داد.

حفظ تنوع ژنتیکی: با انتخاب و تولید دام‌هایی با ژنتیک متنوع و قوی، می‌توان از حفظ تنوع ژنتیکی جلوگیری کرد که اهمیت زیادی برای پایداری و سلامت دامداری دارد.

پرورش دام زنده سالم

پرورش دام زنده سالم و قوی با بهبود رفاه یک اولویت در دامداری صنعتی و مدرن است. با بهبود گرایش دام ها به صفات خاص و حفظ تنوع ژنتیکی، می توان کل جمعیت آنها را افزایش داد و مزایای بسیاری برای کشاورزان و مصرف کنندگان به همراه داشت.

باروری، طول عمر، مقاومت در برابر بیماری، استفاده بهتر از منابع خوراک، کاهش متان و کاهش تأثیر بر محیط زیست، همگی از ویژگی‌های مطلوب برنامه‌های پرورش دام ها هستند که بسته به شرایط مزرعه توسط پرورش دهندگان حیوانات توسعه می‌یابند.

به همین دلیل، اصلاح نژاد دام ها می‌تواند نقش مهمی در بهبود ژنتیک آنها داشته باشد و آنها را مقاوم‌تر و پربارتر کند، که برای تامین غذای مغذی، ایمن و پایدار برای جمعیت‌ها ضروری است. در زمینه تغییرات آب و هوایی و از دست دادن تنوع زیستی، نگهداری از دام ها ابزار ارزشمندی برای کاهش اثرات دامپروری و کمک به کشاورزان برای پایدارتر شدن است.

اصلاح نژاد گوسفندان چه ویژگی هایی دارد

گوسفند اصلاح نژاد شده ویژگی‌های متعددی دارد که برای بهبود عملکرد و ویژگی‌های مورد نظر پرورش‌دهندگان تغییر یافته است. این گوسفندان معمولاً دارای وزن بالاتر، بهره‌وری بیشتر در تولید گوشت و پشم، مقاومت بیشتر در برابر بیماری‌ها، تطابق بهتر با شرایط محیطی مختلف و همچنین ویژگی‌های ظاهری خاصی مانند رنگ، شکل و اندازه ممکن است داشته باشند. این ویژگی‌ها بسته به نژاد و هدف پرورش ممکن است متفاوت باشند.

شروع به پرورش گوسفند اولین چیز: اگر بره می خواهید، باید میش های خود را در معرض قوچ قرار دهید. نکته بارز این “معرض شدن” این است که به قوچ اجازه می دهد تا میش ها را سوار کند و آنها را پرورش دهد. مگر اینکه میش ها خیلی پیر یا ناسالم باشند، این جفت ها باید منجر به میش های آبستن شوند.

پس از یک ماه آرام در مزرعه، سال گوسفندی ما با فصل جفت گیری گوسفندان آغاز می شود. این دوره از سال پایان تابستان است که به پاییز می رود. قوچ و میش در بیشتر اوقات سال در گله های جداگانه زندگی می کنند و قوچ های خود را به همراه میش های خود برای جفت گیری می پیوندیم.

انتخاب رم های مناسب

ما همه حیوانات خود را به خوبی می شناسیم و در طول سال ها ژنتیک آنها را با دقت مطالعه و انتخاب کرده ایم. برای داشتن یک فصل جفت گیری موفق گوسفند، ما مزرعه پرورش دام زنده پیام را اداره می کنیم. معیارهای انتخاب قوچ ها و میش های ما بسیار است از جمله میکرون پشم، عملکرد، رنگ، قد بدن، استحکام بدن و غیره.

اطمینان از سالم بودن همه دام ها

قبل از شروع فصل و اصلاح نژاد دام ها و جفت گیری گوسفندان، مطمئن می شویم که همه میش ها و قوچ ها سالم و در شرایط خوبی هستند. در طول فصل جفت گیری گوسفند، قوچ ها معمولاً علف کمتری می خورند و وزن بدن خود را کم می کنند، به همین دلیل است که ما قبل از شروع کار قوچ هایمان از سلامت خوبی مطمئن می شویم.

فقط میش های بالای ۱٫۵ سال برای جفت گیری انتخاب می شوند. این به طور متوسط زمانی است که میش ها به اندازه و وزن خاصی رسیده اند تا اطمینان حاصل شود که برای حمل بره ها به اندازه کافی قوی هستند.

فصل جفت گیری گوسفندان

به طور متوسط یک قوچ با ۲۰ میش در یک دوره ۲ ماهه می دود که این نسبت ۵ درصد قوچ به میش است. پس از پایان فصل جفت گیری گوسفندان، قوچ ها و میش ها دوباره در گله های جداگانه می دوند و ما مطمئن می شویم که همه گله ها تغذیه کافی برای بهبودی از کار سخت و پرورش جنین بره دریافت می کنند.

برای اصلاح نژاد دام ها کدام گوسفندان مناسب هستند

انتخاب گوسفندان برای اصلاح نژاد بستگی به هدف پرورش و شرایط محیطی دارد. برخی از گوسفندان که برای اصلاح نژاد ممکن است مناسب باشند شامل نژادهایی مثل دورسِت، شال، مرینو، سفید کردی و تکستل می‌شوند. این نژادها به دلیل ویژگی‌هایی مانند تولید گوشت، پشم، مقاومت در برابر بیماری‌ها، ویژگی‌های ظاهری و سازگاری با شرایط آب و هوایی خاص، از میان گزینه‌های مورد توجه برای اصلاح نژاد هستند. انتخاب بهترین نژاد برای اصلاح، نیازمند مطالعه دقیقی از نیازها و هدف پرورش‌دهنده است.

در حالی که تعداد کمی از نژادهای گوسفند وجود دارند که قادر به باردار شدن در تمام طول سال هستند، اکثر گوسفندها در پاییز و زمستان تولید مثل می کنند. هر چه روزها کوتاهتر باشد، میزان لقاح برای میش ها بیشتر است – در اوج تابستان بسیاری از میش ها اصلاً چرخه فحلی ندارند.

بیایید با پوشش اصول اولیه پرورش گوسفند و رفتار تولید مثلی شروع کنیم. من این را بر اساس جنسیت تقسیم می کنم، از …

باروری و تولید مثل میش

بره‌های میش معمولاً ۶ ماهه هستند که اولین چرخه حرارتی خود را دارند و چرخه فحلی معمولاً ۱۷ روز طول می‌کشد. گرمای ایستاده (زمانی که میش می تواند باردار شود) تقریباً ۳۰ ساعت طول می کشد. بارداری (دوره زمانی از لقاح تا زایمان بره ها) بر اساس نژاد، میش و تعداد بره هایی که یک میش حمل می کند کمی متفاوت است، اما معمولاً تقریباً ۱۴۸ روز خواهد بود.

به طور کلی، نژادهای گوسفند صورت سفید به عنوان “نژاد میش” در نظر گرفته می شوند و به دلیل غریزه قوی مادری و بارور بودن مورد توجه قرار می گیرند. این بدان معنا نیست که نژادهای گوسفندی مانند همپشایر یا سافولک نمی توانند مادران خوبی باشند، اما در عملیات تجاری، بسیاری از چوپانان یک گله میش دو نژادی ایجاد می کنند که در درجه اول دورست هستند (نژادی که به داشتن بره در هر زمانی معروف است. سال) و با استفاده از سرهای ترمینال – قوچ های Suffolk یا Texel که به تولید بره هایی با لاشه مرغوب و سرعت رشد سریع معروف هستند، بره های قوی تر را توسعه دهید.

باروری قوچ و رفتار باروری

قبل از اینکه قوچ را برای فصل تولید مثل با یک گله میش به مرتع برگردانید، ارزیابی سلامتی و شرایط او بسیار مهم است. بسته به اندازه گله و تعداد میش هایی که انتظار دارید او پرورش دهد قوچ شما می تواند در تعقیب میش ها بدود و وزن زیادی در این فرآیند از دست بدهد. مهم است که مطمئن شوید قوچ شما سم‌های سالمی دارد و شرایط خوبی دارد و توصیه می‌شود قوچ خود را در یک دوره خنک‌تر از روز برای جلوگیری از گرمازدگی به همراه میش‌های خود قرار دهید.

اگر تعداد زیادی میش (۵۰ یا بیشتر) دارید و یک قوچ مسئول تولید مثل همه آنها در طول روزهای تابستانی است، می توانید قوچ را در اواخر بعد از ظهر به همراه میش ها بچرخانید و او را از گله به یک میش بکشید. خودکار سایه دار را در طول گرمای روز جدا کنید تا زمانی برای استراحت و بهبودی داشته باشد.

شستشوی میش ها قبل از فصل جفت گیری

ثابت شده است که “شست و شوی میش ها” (افزایش مقدار و کیفیت تغذیه ای که آنها قبل از پرورش دریافت می کنند) می تواند بر تعداد بره هایی که تحویل می دهند تأثیر بگذارد. تغذیه بالاتر می تواند باعث شود که میش ها تخم های بیشتری را رها کنند و از آنجایی که دوقلوها مطلوب هستند (خطر کمتری برای عوارض زایمان در ارتباط با بره های تک بزرگ وجود دارد و احتمال کمتری برای ابتلا به ورم پستان میش شما وجود دارد زیرا هر یک از پستانک های او بازدیدکننده منظمی دارند)، عاقلانه است. تا دو هفته قبل از اینکه قوچ را با آنها بیرون بیاورید، غذا دادن به میش ها را شروع کنید.

برای دریافت اطلاعات بیشتر با گوسفند زنده پیام در ارتباط باشید.